Heerlijke Super Sunday 2023 bij Scylla – de dames

Twee eredivisiewedstrijden op dezelfde tijd in dezelfde tafeltennishal: het is dit seizoen gelukkig weer terug van weggeweest bij Scylla. De mannen van Scylla promoveerden eind 2022 na drie jaar afwezigheid terug naar de eredivisie waar de dames al jarenlang een vaste waarde zijn in de hoogste damesklasse.

De wedstrijd van de Scylla-dames tegen het sterke SKF duurde zelfs nog iets langer dan die van de mannen tegen Westa. De dames uit Veenendaal traden echter niet aan in hun sterkste opstelling. Om uiteenlopende redenen ontbraken Carla Nouwen, Melanie Bierdrager en voormalig Scyllaan Marlotte Staps. Good old Brenda Vonk, inmiddels de 50 reeds gepasseerd maar al sinds mensenheugenis een vaste waarde bij SKF, trad nu aan samen met de zeer talentvolle Xijin Zheng en Robin Klomp.

Maaike grijpt mis
In de openingspartij mocht Maaike van de Pavoordt namens Scylla het spits afbijten tegen Vonk. In de eerste twee games speelde Maaike uitstekend, met een 2-0 voorsprong tot gevolg na twee keer 11-9. In de twee volgende games waren de rollen precies omgedraaid, nadat Maaike een 5-0 voorsprong in de vierde game als sneeuw voor de zon zag verdwijnen. Dit was het kantelpunt in de wedstrijd. Vonk ging steeds beter spelen en pakte verdiend ook de slotgame (met 6-11).

Esmee pakt eerste punt
Esmee van Marwijk zette daarna de 1-1 op het bord. Esmee leek in de eerste twee games weinig te duchten te hebben van de linkshandige Klomp, maar die toonde veerkracht door met prima spel de derde game te pakken. Het was voor Esmee het signaal om in de vierde game een tandje bij te zetten.

In de derde partij kwam Fang Ning Chen Chen geen moment in haar spel tegen de uitstekend spelende Zheng. Een logische 0-3 nederlaag was het gevolg en een 1-2 achterstand voor Scylla bij de pauze.

Bloed, zweet en tranen

Daarna was het de taak aan Maaike om tegen Klomp voor de gelijkmaker te zorgen. Op papier zou dat een makkelijke zege moeten zijn, maar de praktijk was een stuk weerbarstiger. Maaike won wel de openingsgame, maar daarna kwam Klomp steeds beter in de wedstrijd. Klomp won verdiend de tweede en derde game, maar haar tijdelijke inzinking in de vierde game en begin vijfde game (een snelle 5-0 achterstand) leverde Maaike uiteindelijk toch nog de overwinning op.

Fang Ning doet haar ding
De verwachting was eigenlijk dat Fang Ning in de volgende partij weinig in zou kunnen brengen tegen routinier Vonk, maar niets was minder waar. Vonk verloor de eerste game nipt, maar kreeg daarna totaal geen vat meer op het oerdegelijke spel van Fang Ning die daardoor overtuigend met 3-0 won.

Zonder geluk vaart niemand wel : )
Het laatste enkelspel leverde de spannendste partij van de dag op. Esmee speelde daarin tegen Zheng. Beide dames maakten er een waar spektakel van. De meeste punten gingen naar Zheng, maar de overwinning naar Esmee. De gamescores laten zien dat het in deze partij alle kanten opging: 6-11, 11-3, 11-9, 3-11 en 16-14. Esmee wist in de slotgame enkele matchpoints te overleven, maar had daarbij ook echt het nodige geluk aan haar zijde met drie netballetjes op de spannendste momenten.

Dubbel na voorsprong verloren
Met een 4-2 voorsprong op zak begonnen de Leidse dames vervolgens aan de afsluitende dubbel. Esmee trad daarin aan samen met Kim Vermaas. Ze waren licht favoriet, mede omdat Esmee en Kim in oktober 2021 samen nog Nederlands kampioen werden in de damesdubbel. Vonk en Zheng bewezen echter dat dit geen garantie is voor een zeker punt. De eerste twee games gingen met 11-8 allebei nog wel naar Esmee en Kim, maar op karakter knokte SKF zich knap toch nog naar een verdiende overwinning. Om eerlijk te zijn was de uiteindelijke 4-3 zege voor Scylla ook een betere afspiegeling van de ware krachtsverhoudingen dan het bij 5-2 zou zijn geweest.

Kortom
Al met al was het een zeer geslaagde eerste Scylla Super Sunday van 2023. Prachtig tafeltennis, veel publiek, spannende wedstrijden en twee nipte Leidse zeges. Pak maar vast de agenda: de eerstvolgende Super Sunday is op zondag 5 maart en vangt aan om 13.00 uur.

 

Hans van Marwijk

Foto’s: Wim de Leeuw