Regionale teams vieren vier kampioenschappen

Na de meest veelbelovende start van de 21e eeuw kon het ook bijna niet anders: de realiteit heeft diverse Scylla-teams bij de kladden gegrepen en wreed weggesleurd van de luchtkastelen die zo tergend dichtbij waren. Desalniettemin zijn er vier (!) kampioenschappen te vieren.

Moeras
Na de bliksemstart en het chagrijn over de niet-toegekende promoties, waren de verwachtingen hooggespannen. Te hoog, eilaas. Scylla 1 zakt langzaam weg in het niet-promotiemoeras. Paul en Remco verschrompelden onder de mentale druk, en zelfs Lars liet zich een keer verschalken. Een lichtpuntje was dat jongeling Marc goed presteerde en ook nog als invaller in de derde divisie twee van de zes potjes wist te winnen. Een droef puntje is dat hij onze schone sport gaat verlaten. Voor t*nn*s. : (

Het samen de broek ophijsen brengt geluk, wil een oude tafeltennistraditie.

Valkuil
Scylla 2 laat eenzelfde verhaal zien. Ook dit team had eigenlijk gepromoveerd moeten zijn, en ook dit team viel ten prooi aan de VVV (Valkuil der Vreselijk hoge Verwachtingen) – zelfs Mircea. Na een sterke start zat er uiteindelijk niet meer in dan een vierde plaats. Onze gedachten zijn met hen en hun vervlogen dromen. Rouwbiertjes zijn welkom. Rouwflessen ook.

Mirakel!
Ties en Bin van Sylla 3 hadden het vrij zwaar in de vierde klasse, en er was serieus degradatiegevaar. Uiteindelijk heeft Scylla 3 een miraculeuze ontsnapping bewerkstelligd in de laatste twee uitwedstrijden, door de nummer één TOV met 2-3 te verslaan én de directe concurrent Docos, ook met 2-3. Speciale dank gaat uit naar invallers Eline (tegen TOV) en Amy (tegen Docos). Beiden wonnen die een wedstrijd (goed voor respectievelijk 32 en 55 ratingpunten) én beiden dubbelden succesvol mee.

Luuk stroopt de korte mouwen op voor zijn volgende wedstrijd.

Steady as they go
Scylla 4 (Sabine, Eline, Luuk) doet het heel goed in de vijfde klasse. Eline had in de tweede helft van de competitie een opleving (zie ook hierboven), Sabine een dipje, en Luuk bleeft steady vijftig procent spelen. Dan nog de meeste dubbels winnen en je eindigt op een mooie derde plaats. Met iets minder dip zit er nog wel een hogere plek in ook. : )

Gevallen steken opgeraapt
Scylla 5 (Moré, Jeroen, Sander) maakte er in de vijfde klasse een nek-aan-nekrace van met Pecos. In de laatste wedstrijden liet de tegenstander echter steken vallen, en Scylla 5 niet. Daardoor werd het kampioenschap met vijf punten voorsprong binnengehaald. Hoera voor MoSJe, zoals ze ook wel genoemd worden! [nog navragen of dat echt zo is – red.]

Nog meer kampioenen
Scylla 6 dan. Milou en Dorine doen het ernstig goed en laten nog altijd een stijgende lijn zien – niet alleen deze competitie, maar overall. Bij Dorine valt op dat ze na een tip van Bram haar forehandsmash (en dus ook haar rating) aanzienlijk heeft verbeterd. De twee zijn eveneens met een voorsprong van 5 punten kampioen geworden. Broeva! Haro! Met een speciale vermelding voor invaller Stephen die 2 punten in zijn invalbeurt scoorde.

[Niet de pitbull uit het artikel – red.]

Luchtkasteel #3
Scylla 7 (het dynamische duo Erwim) leek lange tijd op weg naar wederom een kampioenschap, na een promotieverbod vorig seizoen, maar door de inzet van een honderdprocenter van D*c*s zagen de twee zich toch nog teruggewezen naar een tweede plek. Wacht, zei ik honderdprocenter? Ik bedoel: bijna honderdprocenter. Wim sr. a.k.a. De Pittige Pitbull heeft hem in de terugwedstrijd verslagen. : )

Broedermoordpoule #1
Scylla 8 (Pieter, Gwendal, Pedro) en Scylla 9 (Oskar, Frank, Stephen) zaten in een broedermoordpoule. Ze hebben de punten netjes onderling verdeeld (5-0 en 1-4), maar hielden elkaar daardoor ook tegen in de race naar de top. Desalniettemin een nette derde en vierde plaats voor de twee teams, met allebei 26 punten.

Kampioen met een noodgang
Scylla 10 is met een noodgang naar de uitgang van de zevende klasse gesprint om zich bij Scylla 7, 8 en 9 te voegen. Ik voel een dubbele broedermoordpoule aankomen. Het team werd aan de hand genomen door ongeslagen herintreder Rob terwijl intreder Olke hem zeer dicht op de hielen zat en ook Charles de twee nog enigszins kon bijbenen. Die redden het wel in de zesde klasse, volgens de bookmakers.

Rustig aan, dan breekt het batje niet
Scylla 11 (Theo, Ellen, Willem) doet het wat kalmer aan, en dat mag ook, want de gemiddelde leeftijd is wat hoger. De stijgende lijn is ook hier echter zeker aanwezig, en ook Willem begint nu met jeugdig enthousiasme her en der punten binnen te slepen, wat resulteerde in een vierde plek.

Up, up and away!
Dan Scylla 13 – Scylla 12 bewaar ik. Corri en Lian hadden een zware poule, konden geen vat op de tegenstanders krijgen, de vloer was glad, het licht was slecht, de brug stond open, of ze draaiden gewoon een iets minder seizoen. Lang verhaal kort: de twee eindigden op de laatste plaats. Ach, dit is nou precies waarom Jazz ooit zong: The Only Way is Up!

De onwaarschijnlijke saga van Chowfa Raaz
Dan de poulegenoot van Scylla 11: Scylla 12, ofwel Chow en Faraaz. Deze twee kwamen wat traag op gang maar zetten er gaandeweg goed de pas in. Zeer goed zelfs. Na zeven wedstrijden werd de rekenmachine erbij gepakt. 12 punten achterstand op de gedoodverfde kampioen ATTC, maar met twee wedstrijden in de hand. Er was nog een theoretische kans als ze minstens 9 punten in de wedstrijden acht en negen scoorden. De laatste wedstrijd was tegen ATTC zelf.

Die 9 punten haalden ze.

Uit was er 3-2 verlies tegen ATTC geleden. 5-0 winst was direct kampioen, 4-1 winst wilde zeggen gelijk eindigen met een beter onderling resultaat.

Chow wint de openingswedstrijd met 3-1. Cool as a cucumber.

Wedstrijd 2 kent wisselende kansen en komt uit op 2-2, waarna Faraaz met 11-7 in de vijfde wint. Zweethandjes.

De dubbel gaat met 3-1 naar de Scyllanen – Scylla is goed in dubbelen!

Wedstrijd 4: Chow komt niet in de wedstrijd en gaat er met 0-3 af. Knikkende knietjes. Stand: 3-1.

De allerlaatste wedstrijd van het seizoen dan: om het kampioenschap. Faraaz verliest de eerste game met 9-11. Nagelbijten. Dan zet hij zijn innerlijke ijskonijn in. Geen wilde slagen meer, maar rally’s: 11-5. Rustig blijven, bal op tafel: 11-4. Vooral kalm blijven. Waarom trilt die hand zo? Hij geeft het ijskonijn een mentale trap onder zijn keuteltjesfabriek. Dat is voldoende: 11-8. Bam!

De tegenstander bleef niet lang gezellig nakletsen.

Thomas Gerkrath

PS Hopelijk vragen de jonge ATTC’ers toch promotie aan, want om nou al je wedstrijden te winnen behalve de allerlaatste en dan nog niet promoveren, dat is wel ernstig zuur.

No Replies to "Regionale teams vieren vier kampioenschappen"